„Aby działania prowadzone w ramach polityki spójności były skuteczne w perspektywie długoterminowej, konieczne jest zapewnienie właściwych warunków makroekonomicznych.”
Jasne jest, że przyszłe wieloletnie ramy finansowe UE będą napotykały szczególne wyzwania. W konsekwencji zmieni się znaczenie niektórych obszarów europejskiej polityki. W obliczu prawdopodobieństwa zmniejszenia funduszy, a zatem konieczności wprowadzenia dalszych cięć, należy dostosować wszystkie obszary, a polityka spójności nie jest tu wyjątkiem. W przyszłości wsparcie z funduszy strukturalnych i inwestycyjnych UE musi być lepiej zintegrowane i skuteczniejsze niż kiedykolwiek wcześniej.
Polityka spójności, ze względu na jej istotną rolę w umacnianiu spójności gospodarczej, społecznej i terytorialnej UE, nadal będzie obszarem inwestycyjnym o wyjątkowym znaczeniu i pozostanie kluczowym elementem unijnej polityki gospodarczej i polityki zatrudnienia. W przyszłości wszystkie regiony UE będą otrzymywać wsparcie w ramach polityki spójności — odpowiednio do poziomu ich rozwoju strukturalnego oraz potrzeb regionalnych. Dlatego najważniejszym celem pozostaje nadrabianie zaległości w regionach znajdujących się w szczególnie trudnej sytuacji. Polityka spójności powinna również zapewniać fundusze, które pomogą regionom w radzeniu sobie z nowymi wyzwaniami, takimi jak migracja i zmiany demograficzne. W ramach celów szczegółowych dotyczących poszczególnych funduszy polityka spójności wspiera inteligentny, zrównoważony, innowacyjny i sprzyjający integracji rozwój oraz wzrost zatrudnienia. Zamierzamy kontynuować większą koncentrację finansowania w obszarach tematycznych wprowadzoną w obecnym okresie finansowania.
Aby działania prowadzone w ramach polityki spójności były skuteczne w perspektywie długoterminowej, konieczne jest zapewnienie właściwych warunków makroekonomicznych. W przyszłości należy zatem położyć nacisk na reformy strukturalne w państwach członkowskich, ponieważ wymagają one bardziej intensywnych działań. W tym kontekście fundusze strukturalne UE mogą stanowić główną dźwignię dla niezbędnych reform strukturalnych. Aby to umożliwić, musimy ściślej połączyć politykę spójności z koordynacją gospodarczą na szczeblu UE i wprowadzić skuteczne zachęty do przeprowadzania reform strukturalnych. Z naszej perspektywy, oprócz wzmocnienia uwarunkowań ex ante, wymaga to również ściślejszego i bardziej systematycznego powiązania z zaleceniami dla poszczególnych krajów, które można wdrożyć poprzez politykę spójności.
Jest oczywiste, że należy uprościć wymagania dotyczące istniejącego systemu zarządzania i kontroli. Rozsądniejsze byłoby zatem ułatwienie procedur udzielania wsparcia w obrębie istniejących ram prawnych zamiast ogłaszania kolejnej gruntownej przebudowy systemu. Wymaga to zastosowania nowego, zróżnicowanego podejścia. Konieczne jest skuteczniejsze niż obecnie wyrównywanie znacznych róż- nic pomiędzy poszczególnymi państwami członkowskimi na podstawie obiektywnych i niedyskryminujących kryteriów.
Brigitte Zypries, federalny minister gospodarki i energetyki Niemcy
Artykuł pochodzi z czasopisma PANORAMA, lato 2017/nr 61, wydawanego przez Komisję Europejską.
