Indie: koniec milczenia

Rok 2015 jest szczególny dla współpracy rozwojowej. Jest to pierwszy rok w historii europejskiego roku tematycznego poświęcony działaniom zewnętrznym Unii Europejskiej i roli Europy na świecie. Dla europejskich organizacji rozwojowych jest to wyjątkowa okazja do pokazania, jak Europa angażuje się w walkę z ubóstwem na całym świecie, oraz do zainteresowania współpracą rozwojową większej liczby Europejczyków i zaangażowania ich w nią. W ramach obchodów ERR prezentujemy „historie tygodnia” prezentujące postacie z całego świata, które zyskały wsparcie dzięki europejskim działaniom.

Historie prezentowane w marcu poświęcone są kobietom i dziewczętom.

Projekt wspierany przez Unię Europejską wzmacnia pozycję społeczną młodych ludzi, a zwłaszcza młodych kobiet i dziewcząt poprzez przeszkalanie ich z zagadnień, które są dla nich istotne, i omawianie tematów, których nikt nigdy wcześniej z nimi nie poruszał. Przywódcy w grupach rówieśniczych są integralnym elementem tych działań, ponieważ pomagają w szerzeniu informacji wśród innych młodych ludzi, którzy będą bardziej skłonni słuchać swoich rówieśników i uczyć się od nich. Partnerskie organizacje pozarządowe w Allahabad i Manipur szkolą młodych przywódców w grupach rówieśniczych w zakresie tworzenia grup, których mają stać się mentorami oraz uczą ich, w jaki sposób prowadzić lobbing w celu wprowadzenia zmian w polityce na poziomie lokalnym i ogólnokrajowym w kwestiach dotyczących młodzieży oraz zdrowia seksualnego i reprodukcyjnego.

Savera (imię zmienione), dwudziestoletnia liderka w grupie rówieśniczej, powiedziała: – Byłam całkowicie nieświadoma kwestii dotyczących znaczenia higieny i odżywiania w trakcie menstruacji, bezpiecznego seksu, używania prezerwatyw lub seksu za zgodą obu stron. Tyle się tu również nauczyłam o zapobieganiu HIV i ostrożności w tym względzie.

Pamięta swoje początki jako liderka w grupie rówieśniczej: – Sąsiedzi nazywali mnie: ‘bez charakteru’, ponieważ otwarcie rozmawiałam o prawach związanych z życiem seksualnym i prokreacją, czego ‘miłym, konserwatywnym dziewczynkom’ nie wolno było robić. Obecnie jednak moi wujowie i inni przedstawiciele starszyzny we wsi proszą mnie o wciągnięcie ich córek do projektu.

I coraz więcej dziewcząt się w niego angażuje. Inna liderka w grupie rówieśniczej, która dołączyła do projektu, Divya (imię zmienione) stwierdziła, że informacje, które otrzymała okazały się bardzo przydatne na gruncie osobistym. Dziewiętnastolatka wyjaśnia: – Poznałam tego chłopaka w szkole trzy lata temu. Polubiliśmy się i on zaproponował mi współżycie seksualne. Po tym wszystkim czego nauczyłam się z tego projektu, wiedziałam, że nie chcę z nim uprawiać seksu i że mam prawo powiedzieć „nie”, więc mu odmówiłam. Cieszę się, że miałam odpowiednie informacje i że mogłam uchronić się przed potencjalnym zniszczeniem sobie życia.

Należy zauważyć, że posiadanie właściwych informacji nie wystarczy, jeżeli nie ma się wystarczającej pewności siebie do dzielenia się tymi informacjami lub do poszukiwania dalszych informacji. Opowiadając o swoim uczestnictwie w obozach zdrowotnych i spotkaniach informacyjnych z lekarzami, Savera powiedziała: –Nigdy nie przyszłoby mi nawet do głowy, żeby porozmawiać z lekarzem nawet o moich własnych problemach zdrowotnych. Teraz mogę otwarcie zadawać lekarzom pytania dotyczące zdrowia seksualnego i innych zagadnień i widzę, jak bardzo są zdumieni, że ja, będąc dziewczyną ze wsi, jestem w stanie bez wstydu zadawać takie pytania. Kavita dodała: – Kiedyś wstydziłam się, kiedy uczono nas o prawach i zdrowiu reprodukcyjnym i seksualnym, ale teraz wstyd zniknął, a nasza perspektywa się zmieniła. Obecnie czuję się pewna siebie i spokojna, kiedy dzielę się informacjami na te tematy.

Dzięki odpowiedniemu rodzajowi wsparcia i dostępu do informacji działania realizowane w ramach projektu służą budowaniu zdolności u tych dziewcząt i młodych kobiet będących przywódcami, oferując im pewność siebie, której nigdy wcześniej nie miały, a jednocześnie dając im siłę do zmiany krajobrazu społecznego swoich wiosek, skupiając się za każdym razem na jednej grupie rówieśniczej.

Źródło: Delegatura UE w Indiach, ONZ i projekt działań, Indie