Komisja Europejska jest jedną z głównych instytucji Unii Europejskiej. Jej zadaniem jest reprezentowanie i ochrona interesów całej Unii. Komisja przygotowuje wnioski dotyczące nowych aktów prawa europejskiego oraz dba o jego egzekwowanie. Zarządza bieżącymi sprawami związanymi z wdrażaniem polityki UE w poszczególnych obszarach i budżetem UE - rozdziela środki finansowe.W skład pięcioletniej kadencji Komisji Europejskiej wchodzi 28 komisarzy, po jednym z każdego państwa UE. Obecnym przewodniczącym Komisji Europejskiej jest Jean-Claude Juncker.Przewodniczącego mianuje Rada Europejska. Rada powołuje również pozostałych komisarzy w porozumieniu z mianowanym przewodniczącym. Powołanie wszystkich komisarzy włącznie z przewodniczącym podlega zatwierdzeniu przez Parlament Europejski. Podczas pełnienia funkcji komisarze zachowują odpowiedzialność przed Parlamentem, który ma wyłączne prawo odwołania Komisji. Komisja ma siedzibę w Brukseli i Luksemburgu.
Umowy o wolnym handlu otwierają nowe szanse, umożliwiając sektorowi rolno-spożywczemu zaspokojenie rosnącego międzynarodowego popytu na bezpieczną, zrównoważoną i wysokiej jakości żywność.
Badanie oceniające potencjalny wpływ dziesięciu umów o wolnym handlu (niedawno zawartych lub obecnie negocjowanych) potwierdza, że podejście handlowe UE otwiera nowe możliwości handlowe dla unijnych eksporterów produktów rolno-spożywczych. Zaangażowanie w preferencyjne stosunki handlowe różnicuje źródła przywozu, zwiększając tym samym odporność łańcuchów dostaw żywności w UE.
Rozwój nowych rynków dzięki preferencyjnym stosunkom handlowym pomoże umocnić pozycję UE jako największego światowego eksportera produktów rolno-spożywczych: w 2022 r. dodatni bilans rolno-handlowy UE wyniósł 58 mld EUR. Niedawne sprawozdanie na temat dywersyfikacji handlu produktami rolno-spożywczymi UE wykazało, że pozycja UE jako największego światowego eksportera i jednego z największych importerów produktów rolno-spożywczych umożliwia zrównoważone i korzystne stosunki handlowe z państwami trzecimi.
Eksport
Opublikowane badanie przeprowadzone przez Wspólne Centrum Badawcze Komisji koncentruje się na umowach z Australią, Chile, Indiami, Indonezją, Malezją, Mercosurem (Argentyna, Brazylia, Paragwaj i Urugwaj), Meksykiem, Nową Zelandią, Filipinami i Tajlandią – umowy, które są obecnie negocjowane lub zawarte, ale jeszcze nie zostały wdrożone.
Niniejsze sprawozdanie pokazuje, że nasze umowy handlowe będą nadal przynosić korzyści naszemu sektorowi rolno-spożywczemu, otwierając nowe możliwości eksportowe i zapewniając nasz pozytywny bilans handlowy w zakresie produktów rolnych. Dzięki tym umowom rolnicy uzyskują większy dostęp do nowych rynków, europejscy konsumenci korzystają z większego bezpieczeństwa żywnościowego, a zagraniczni klienci mogą korzystać z wielkich win, serów i innych delikatnych produktów, które Europa musi zaoferować. Valdis Dombrovskis, wiceprzewodniczący wykonawczy odpowiedzialny za handel
Umowy o wolnym handlu otwierają nowe możliwości, umożliwiając naszemu sektorowi rolno-spożywczemu zaspokojenie rosnącego międzynarodowego popytu na bezpieczną, zrównoważoną i wysokiej jakości żywność i napoje w UE. Maksymalizując te możliwości, musimy również dążyć do utrzymania uczciwej konkurencji i zadbać o to, by wysokie standardy bezpieczeństwa, ochrony środowiska, zdrowia i standardy społeczne stosowane przez rolników w UE nie były podważane. Dzięki szczegółowej ocenie skutków niniejsze sprawozdanie może umożliwić podejmowanie rozważnych i świadomych decyzji dotyczących przyszłości naszego rolnictwa i żywności. Janusz Wojciechowski, komisarz do spraw rolnictwa
Szacuje się, że wartość wywozu produktów rolno-spożywczych z UE byłaby o 3,1–4,4 mld EUR wyższa w 2032 r. niż w przypadku braku tych dziesięciu umów handlowych. Oczekuje się, że pojawią się możliwości handlowe dla unijnych towarów rolno-spożywczych, takich jak przetwory mleczne (+780 mln EUR), wino i inne napoje (+654 mln EUR) oraz przetworzone produkty rolno-spożywcze (+1,3 mld EUR). Te znaczne możliwości handlowe potwierdzają przewagę konkurencyjną unijnych produktów rolno-spożywczych dzięki ich jakości, wysokim standardom bezpieczeństwa i zrównoważoności, które zwiększają ich renomę na całym świecie.
Przywóz
Oczekuje się, że po wejściu w życie dziesięciu umów handlowych objętych badaniem wartość przywozu do UE będzie o 3,1–4,1 mld EUR wyższa w 2032 r. niż w przypadku braku tych umów. Doprowadziłoby to do zrównoważonego wzrostu zarówno eksportu, jak i importu, w wyniku czego ogólny bilans handlowy UE nieznacznie wzrósł.
W badaniu uznano, że oczekuje się, iż niektóre wrażliwe sektory, w szczególności wołowina, baranie, drób, ryż i cukier, staną w obliczu zwiększonej konkurencji ze strony dziesięciu partnerów, o których mowa w badaniu. Wniosek ten potwierdza obecne podejście UE polegające na systematycznej ochronie wrażliwych sektorów za pomocą starannie skalibrowanych kontyngentów taryfowych. To podstawowe narzędzie w umowach handlowych może pomóc w łagodzeniu ewentualnych zakłóceń na rynku, zapewniając tym samym ochronę unijnym rolnikom i producentom rolno-spożywczym.
Po raz pierwszy w badaniu Komisji przeanalizowano również wpływ na rolnictwo UE umów handlowych zawartych niedawno przez Zjednoczone Królestwo z Australią, Nową Zelandią i państwami członkowskimi kompleksowej i progresywnej umowy o partnerstwie transpacyficznym (CPTPP). Z badania wynika, że ci partnerzy handlowi przejmą pewne udziały od producentów unijnych na rynku Zjednoczonego Królestwa. Wynikające z tego skutki byłyby ograniczone i oczekuje się, że UE pozostanie jednym z głównych dostawców ze Zjednoczonego Królestwa. Niemniej jednak oczekuje się pewnych skutków dla sektorów takich jak wołowina, wino i inne napoje (i tytoń), żywność przetworzona, mleczarstwo i mięso baranie. Ogólny pozytywny wpływ dziesięciu umów handlowych, które mogłyby wejść w życie, rekompensowałby jednak straty rynkowe wynikające z programu handlowego Zjednoczonego Królestwa. Pokazuje to znaczenie dywersyfikacji zarówno rynków eksportowych, jak i źródeł przywozu.
Kontekst ogólny
Opublikowane badanie jest drugą aktualizacją wstępnego badania z 2016 r. dotyczącego skumulowanego wpływu gospodarczego przyszłych umów handlowych na rolnictwo UE. Pierwsza aktualizacja została opublikowana w 2021 r. Jego celem jest dostarczenie decydentom i negocjatorom cennych informacji na temat związku między unijną agendą handlową a rolnictwem UE poprzez ocenę dwóch różnych scenariuszy w zależności od zakresu wysiłków na rzecz liberalizacji. Nie zastępuje on szerszych i bardziej szczegółowych ocen skutków przeprowadzanych w odniesieniu do poszczególnych negocjacji dotyczących umów handlowych.
W dzisiejszym badaniu bardziej ambitny scenariusz oznacza pełną liberalizację 98,5 proc. wszystkich produktów oraz częściową obniżkę ceł o 50 proc. w odniesieniu do pozostałych produktów, podczas gdy bardziej konserwatywnym scenariuszem byłaby liberalizacja o 97 proc., a w przypadku pozostałych produktów obniżono by o 25 proc. Zastosowany model opiera się na taryfie z 2014 r., 2022 r. i prognozie z 2032 r. Umowy handlowe, które weszły w życie kilka lat temu (np. ze Szwajcarią, Ukrainą, Kolumbią, Peru, Ekwadorem, Koreą Południową, Kanadą, Japonią lub Wietnamem), są uwzględniane w scenariuszu odniesienia oraz autonomiczne środki handlowe z Ukrainą na 2022 r. Interaktywna infografika umożliwia czytelnikom wizualizację wszystkich wyników modelowych zawartych w badaniu.
Tekst na tej stronie jest tłumaczeniem maszynowym. Powrót do języka oryginału. Komisja Europejska nie ponosi odpowiedzialności za jakość i dokładność tego tłumaczenia maszynowego.
