– Musimy uderzyć przestępców w czułe miejsce, tropiąc ich pieniądze, oraz ponownie wprowadzić zgromadzone przez nich zyski do legalnej gospodarki, zwłaszcza w czasach kryzysu. Organy ścigania i sądy muszą dysponować lepszymi narzędziami ustalania pochodzenia pieniędzy. Muszą mieć również szersze możliwości odzyskiwania większego udziału przestępczego mienia – powiedziała Cecilia Malmström, komisarz do spraw wewnętrznych.

Obecnie kwoty odzyskiwane od członków zorganizowanych grup przestępczych są skromne jeśli porównać je z ogromnymi zyskami generowanymi przez takie nielegalne rodzaje działalności jak handel narkotykami, fałszerstwa, handel ludźmi i przemyt broni strzeleckiej.

Zgodnie z szacunkami ONZ łączna kwota dochodów uzyskanych z przestępczości w 2009 mogła sięgać blisko 2,1 bilionów USD, czyli 3,6 proc. globalnego PKB w tym roku. Chociaż większość tych brudnych pieniędzy zostaje wypranych i zainwestowanych w legalną gospodarkę, obecnie mniej niż 1 proc. dochodów z przestępstwa zostaje zamrożonych i skonfiskowanych.

W UE przestępcy uzyskują duże dochody z przestępczości zorganizowanej. Przykładowo dochody z nielegalnego handlu narkotykami w UE szacuje się na 100 mld EUR rocznie.

We Włoszech zyski z przestępczości zorganizowanej szacuje się na 150 mld EUR rocznie. W 2009 r. włoskie władze tymczasowo zamroziły majątek przestępczy o wartości ok. 800 mln EUR.

W Wielkiej Brytanii dochody z działalności przestępczej w 2006 r. były szacowane na 15 mld GBP. W tym samym roku państwo odzyskało 125 mln GBP

W Niemczech w 2009 r. zajęto 113 mln EUR pochodzących z przestępczości zorganizowanej. Liczby te wyglądają imponująco, jednak wrażenie to blednie, gdy uwzględni się, że szacowane zyski, które trafiły w tych przypadkach do przestępców, sięgają około 903 mln EUR.

Intensywniejsza konfiskata – chronienie gospodarki

Zyski pochodzące z działalności zorganizowanych grup przestępczych są w coraz większym zakresie inwestowane poza państwem, w którym działa dana grupa, często w wielu państwach członkowskich, lub też są przekazywane osobom trzecim (często krewnym lub tzw. „słupom”), by uniknąć konfiskaty. Domy, samochody, restauracje, niewielkie przedsiębiorstwa oraz udziały w spółkach to tylko niektóre przykłady legalnych aktywów, w które mogą zostać zainwestowane nielegalne zyski.

Ułatwienie konfiskaty majątku utrudni działalność przestępczą oraz będzie stanowić czynnik prewencyjny, ukazując, że zbrodnia nie popłaca. Będzie również chronić naszą gospodarkę przed infiltracją przez przestępców i korupcją. Odzyskiwanie większej ilości majątku na rzecz państwa będzie miało znaczący wpływ na ofiary przestępstw, podatników i całe społeczeństwo. Skonfiskowane zyski mogą zostać wykorzystane na cele socjalne lub zostać przeznaczone na inwestycje w inicjatywy służące egzekwowaniu prawa lub zapobieganiu przestępczości.

Dzisiejsza propozycja doprowadzi do uproszczenia obowiązujących przepisów i wypełni istotne luki wykorzystywane przez zorganizowaną przestępczość. Doprowadzi ona do:

– ustanowienia jaśniejszych i skuteczniejszych przepisów dotyczących konfiskaty mienia, które nie jest bezpośrednio związane z konkretnym przestępstwem, ale jednoznacznie pochodzi z podobnej działalności przestępczej skazanej osoby (rozszerzona konfiskata);
– udoskonalenia przepisów dotyczących konfiskaty mienia, które podejrzany przekazał osobie trzeciej, która powinna była uświadomić sobie, że mienie to pochodzi z przestępstwa (konfiskata u osób trzecich);
– umożliwienia konfiskaty mienia, w przypadku gdy sąd karny nie może wydać wyroku skazującego, ponieważ podejrzany zmarł, cierpi na długotrwałą chorobę lub zbiegł (ograniczona konfiskata w przypadku braku wyroku skazującego);
– zapewnienia prokuratorom możliwości tymczasowego zamrażania majątku, który może zniknąć w przypadku niepodjęcia żadnych działań, pod warunkiem uzyskania potwierdzenia ze strony sądu (zamrożenie prewencyjne);
– nałożenia na państwa członkowskie obowiązku zamrożenia majątku, tak by nie stracił on wartości gospodarczej, zanim zostanie ostatecznie skonfiskowany (zarządzanie aktywami);
– zapewnienia, by działania podjęte na rzecz zamrożenia i konfiskaty mienia znalazły przeciwwagę w formie silnych środków na rzecz ochrony praw podstawowych, w szczególności w celu zagwarantowania poszanowania prawa osób fizycznych do domniemania niewinności oraz prawa własności.

źródło i więcej informacji: Link