UE już teraz dostarcza więcej pomocy rozwojowej na rzecz wymiany handlowej niż cała reszta świata, a komunikat „Handel, wzrost gospodarczy i rozwój” ocenia główne kolejne kroki. Dla przykładu: pierwotny skład grupy „krajów rozwijających się” jest nieaktualny w obliczu rozwoju gospodarek wschodzących. Potrzebna jest lepiej dopasowana polityka w zakresie handlu i rozwoju, wykraczająca poza obniżanie opłat celnych na granicach (obniżki taryf) i uwzględniająca ważny aspekt poprawy „otoczenia biznesowego”.

Aby osiągnąć ten cel, we wniosku podkreśla się, że liderzy krajów rozwijających się muszą również należycie wypełniać swoje obowiązki. Kraje rozwijające się powinny przeprowadzić reformy wewnętrzne gwarantujące, że biedni faktycznie odniosą korzyści ze wzrostu gospodarczego związanego z handlem.

– Europejski komisarz ds. handlu, Karel De Gucht, powiedział: Rozwój gospodarek wschodzących, takich jak Indie, Chiny i Brazylia, potwierdza, że rozwój oparty na handlu jest możliwy i że otwarte rynki mogą odgrywać istotną rolę w generowaniu wzrostu. Te państwa, których rozwój jest mniej dynamiczny, nadal potrzebują jednak pomocy. UE już teraz oferuje krajom ubogim preferencyjny dostęp do rynku, a obowiązujące na świecie taryfy nigdy nie były tak niskie jak teraz. Różnicę stanowić będą jednak kwestie niezwiązane z taryfami, takie jak normy, usługi, prawa własności intelektualnej, zamówienia publiczne, infrastruktura i instalacje pakujące. Żaden z tych elementów nie może jednak funkcjonować bez zarządzania politycznego – powiedział Karel De Gucht, komisarz UE ds. handlu.

– Włączenie krajów rozwijających się do handlu światowego jest istotnym czynnikiem wspomagającym wzrost gospodarczy i walkę z ubóstwem. Integracja ta pomogła na przestrzeni ostatniego dziesięciolecia milionom ludzi w wydźwignięciu się z biedy i pozostanie ona kluczowym elementem naszych prac związanych z rozwojem – powiedział Andris Piebalgs, komisarz UE ds. rozwoju. – Musimy mieć pewność, że nasza pomoc na rzecz handlu skupia się jeszcze bardziej na tych, którzy jej najbardziej potrzebują, a nasze wsparcie koncentruje się na partnerach najsłabiej rozwiniętych, pomagając im we wzmocnieniu swoich możliwości i dostosowaniu ich gospodarek, tak aby mogły stać się częścią gospodarki światowej i regionalnej – dodał.

Komisja proponuje szereg sposobów poprawy skuteczności polityki UE w zakresie handlu i rozwoju, m.in.:

– zreformowanie unijnych preferencyjnych systemów handlu, aby skupiały się na najbiedniejszych państwach,

– przyspieszenie negocjacji w sprawie umów o wolnym handlu z naszymi partnerami z krajów rozwijających się; muszą one wykraczać poza taryfy w celu pokonania prawdziwych barier handlowych,

– lepsze wykorzystanie instrumentów UE do promowania bezpośrednich inwestycji zagranicznych, łącznie z odpowiednimi zapisami w umowach o wolnym handlu, aby zwiększyć pewności prawa i połączyć dotacje unijne z pożyczkami lub kapitałem ryzyka, w celu zwiększenia rentowności finansowej inwestycji strategicznych,

– ułatwienie eksporterom z krajów rozwijających się, w szczególności małym podmiotom gospodarczym, wejścia na rynek UE,

– pomoc dla krajów rozwijających się w poprawie ich krajowego otoczenia biznesowego, osiągnięciu międzynarodowych standardów jakości, standardów w zakresie pracy i środowiska oraz lepszym wykorzystaniu możliwości oferowanych przez otwarte i zintegrowane rynki,

– wykorzystanie instrumentów handlowych do łagodzenia skutków klęsk żywiołowych i sytuacji konfliktowych m.in. w działalności wydobywczej.

Komisja wzywa również gospodarki wschodzące do wzięcia większej odpowiedzialności za otwarcie swoich rynków dla krajów najsłabiej rozwiniętych poprzez utworzenie preferencyjnych systemów oraz niedyskryminacyjnego podejścia do pozostałych członków WTO, z których cztery piąte są krajami rozwijającymi się. UE oferuje jednocześnie gospodarkom wschodzącym bardziej dojrzałe partnerstwo, obejmujące współpracę ustawodawczą i zaangażowanie w sprawy o znaczeniu międzynarodowym, które mają zasadnicze znaczenie dla rozwoju, takie jak bezpieczeństwo żywnościowe, zrównoważone wykorzystanie zasobów naturalnych, rozwój ekologiczny i zmiana klimatu.