– Dyrektywa EIA jest ważnym narzędziem w uwzględnianiu problemów związanych z ochroną środowiska podczas opracowywania projektów budowlanych. Celem zmian było uproszczenie formy tej dyrektywy poprzez uczynienie jej bardziej zrozumiałą z prawnego punktu widzenia, dostępniejszą i łatwiejszą do wdrożenia. Inicjatywa ta stanowi część przeglądu dyrektywy EIA, który to proces zapoczątkowano w 2010 r., a jej celem jest zwiększenie zapewnionej dzięki dyrektywie ochrony środowiska, przy jednoczesnym ograniczeniu obciążeń administracyjnych – stwierdził Komisarz ds. środowiska, Janez Potočnik.

To ujednolicenie jest częścią trwających obecnie starań zmierzających do uproszczenia otoczenia regulacyjnego UE. Oznacza to, że dyrektywa EIA i jej kolejne zmiany tworzą teraz jeden przejrzysty i zrozumiały akt prawny, który nie wprowadza żadnych zmian do jej pierwotnych przepisów. Podobnie jak istniejąca już legislacja, wersja ujednolicona została przetłumaczona na wszystkie języki urzędowe UE. Tłumaczenia nowej wersji zostały również przejrzane w celu usunięcia wszelkich wątpliwości spowodowanych niejasnym brzmieniem lub błędami językowymi.

Parlament Europejski i Rada przyjęły ujednoliconą wersję dyrektywy EIA w dniu 13 grudnia 2011 r., a jej tekst opublikowano w dniu 28 stycznia 2012 r. jako Dyrektywę 2011/92/UE (treść – Link)

Ocena oddziaływania na środowisko jest procedurą gwarantującą, że skutki wywierane na środowisko przez projekty budowlane, jak np. zapory wodne, autostrady, lotniska, fabryki i projekty z zakresu energetyki, będą poddane ocenie oraz uwzględnione, zanim właściwe organy państwa członkowskiego zatwierdzą dany projekt. Wspólne zasady oceny oddziaływania na środowisko poszczególnych projektów publicznych lub prywatnych zostały pierwotnie określone w dyrektywie EIA z 1985 r (Link), zmienianej kolejno w latach 1997, 2003 oraz 2009.

Kolejne kroki

Przegląd dyrektywy EIA zostanie zakończony w 2012 r., kiedy Komisja przedstawi swój wniosek w sprawie przeglądu ujednoliconej dyrektywy. Kolejne zmiany będą dotyczyły raczej treści dyrektywy niż jej formy.