Prawo z opóźnieniem
Prawidłowe stosowanie prawa UE jest jednym z filarów unijnych traktatów i centralnym elementem programu sprawności i wydajności regulacyjnej (REFIT), wprowadzonego przez Komisję. 30. sprawozdanie roczne z kontroli stosowania prawa UE pokazuje wyniki państw członkowskich w zakresie stosowania unijnych przepisów. Na koniec 2012 r. liczba postępowań w sprawie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego była niższa niż w ubiegłych latach. Wzrosła natomiast liczba spraw w ramach innych mechanizmów rozjemczych takich jak „EU Pilot”. Ten stan rzeczy odzwierciedla postanowienie Komisji, by współpracować z państwami członkowskimi w celu rozwiązywania problemów oraz zwiększenia stopnia przestrzegania przepisów.

Pod koniec 2012 r. liczba otwartych postępowań w sprawie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego zmniejszyła się ponownie – o 25 proc. w porównaniu z ubiegłym rokiem. Częściowo ma to związek z częstszym wykorzystaniem platformy „EU Pilot”[1] oraz innych mechanizmów rozwiązywania problemów (takich jak SOLVIT[2]) mających na celu rozwiązywanie problemów i zwiększenie stopnia przestrzegania przepisów.

Opóźnienia w transpozycji dyrektyw: mniej spraw, częstsze wnioski o nałożenie kar

We wcześniejszych sprawozdaniach rocznych zwracano uwagę na opóźnienia państw członkowskich w transpozycji dyrektyw. Zeszłoroczne niezadowalające wyniki uległy znacznej poprawie. W porównaniu z sytuacją sprzed 12 miesięcy pod koniec 2012 r. toczyło się o 45 proc. mniej postępowań w związku z opóźnieniami w transpozycji dyrektyw. W ciągu ostatniego roku większość wszczętych postępowań w związku z opóźnieniami w transpozycji dotyczyło Włoch (36), Portugalii (34) i Węgier (26). Najlepsze wyniki osiągnęły natomiast Estonia (5) oraz Holandia i Szwecja (po 6).

Aby zapobiegać przypadkom opóźnień w transpozycji, Komisja nadal korzystała z pełnego wachlarza sankcji wprowadzonych na mocy traktatu lizbońskiego. W 35 przypadkach skierowała sprawę do Trybunału Sprawiedliwości UE z wnioskiem o nałożenie kar finansowych (przeciwko Polsce 10, Słowenii 5, Holandii, Finlandii – po 4), Cyprowi, Belgii (po 3), Niemcom, Bułgarii, Słowacji, Luksemburgowi, Portugalii i Węgrom (po 1). W 2011 r. Komisja zdecydowała się skierować sprawę do Trybunału jedynie w 9 przypadkach.

Skargi: reakcja ogółu społeczeństwa

W 2012 r. zarejestrowano 3141 skarg od obywateli, przedsiębiorstw i zainteresowanych stron. Skargi te stanowiły ważny wkład w pracę Komisji w zakresie kontroli prawidłowego stosowania unijnych przepisów. Skargi obywateli dotyczyły głównie ochrony środowiska, wymiaru sprawiedliwości oraz rynku wewnętrznego i usług (odpowiednio 588, 491 i 462 skarg). Najwięcej skarg było skierowanych przeciwko Włochom (438), Hiszpanii (306) i Francji (242).

Charakterystyka uchybień: państwa członkowskie i obszary polityki UE

W załącznikach do sprawozdania dokonano przeglądu wyników w odniesieniu do poszczególnych państw członkowskich oraz obszarów polityki. Dostarczają one konkretnych przykładów i unaoczniają najważniejsze problemy w zakresie stosowania prawa.

Kontekst

W odpowiedzi na prośbę Parlamentu Europejskiego, począwszy od 1984 r., Komisja co roku przedstawia roczne sprawozdanie z kontroli stosowania prawa wspólnotowego w roku poprzednim.

W odniesieniu do tego dokumentu Parlament Europejski przyjmuje własne sprawozdanie, prezentując swoje stanowisko odnośnie najważniejszych kwestii.

[1] „EU Pilot” jest bazą danych oraz narzędziem komunikacji. Ma on na celu poprawę komunikacji między służbami Komisji a organami państw członkowskich i ułatwienie rozwiązywania problemów w kwestiach dotyczących stosowania prawa UE lub zgodności prawa krajowego z przepisami unijnymi na wczesnym etapie rozpatrywania sprawy, przed wszczęciem postępowania w sprawie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego na mocy art. 258 TFUE.

[2]SOLVIT to internetowa sieć służąca rozwiązywaniu problemów, w ramach której państwa członkowskie UE bez uciekania się do kroków prawnych wspólnie poszukują rozwiązań spraw związanych z nieprawidłowym stosowaniem przepisów dotyczących rynku wewnętrznego przez organy publiczne.

źródło i więcej informacji: Link