Ochrona dzieci w sieci
Wśród sygnatariuszy światowego sojuszu znajdują się ministrowie oraz urzędnicy wysokiego szczebla z 27 państw członkowskich UE, jak i przedstawiciele 21 państw spoza UE (Albanii, Australii, Chorwacji, Czarnogóry, Filipin, Ghany, Gruzji, Japonii, Kambodży, Mołdawii, Nigerii, Norwegii, Nowej Zelandii, Republiki Korei, Serbii, Stanów Zjednoczonych Ameryki, Szwajcarii, Tajlandii, Turcji, Ukrainy i Wietnamu).

Państwa uczestniczące w sojuszu zobowiązują się do realizacji szeregu celów i strategii politycznych. Dzięki zacieśnieniu współpracy międzynarodowej walka z pornografią dziecięca w internecie będzie teraz bardziej skuteczna.

– Naszym obowiązkiem jest ochrona dzieci, gdziekolwiek mieszkają, i postawienie przestępców przed sądem, gdziekolwiek działają. Jedynym sposobem, aby tego dokonać, jest połączenie sił, tak aby nasze działania w skali całego świata były intensywniejsze i lepiej skoordynowane – mówi komisarz do spraw wewnętrznych Cecilia Malmström.

Szacuje się, że w internecie krąży obecnie ponad milion zdjęć dzieci wykorzystanych i wyzyskanych seksualnie. Według Biura Narodów Zjednoczonych ds. Narkotyków i Przestępczości (UNODC) co roku dodawane jest 50 tys. nowych zdjęć.

Żadne z państw nie jest w stanie zwalczyć tego strasznego zjawiska samodzielnie, jako że sieci przestępcze stojące za tym procederem działają ponad granicami i wykorzystują brak wymiany informacji oraz istniejące luki prawne w danym państwie i między państwami.

Dlatego też współpraca międzynarodowa ma zasadnicze znaczenie, aby usprawnić dochodzenia w sprawie wykorzystywania dzieci w celach seksualnych w internecie oraz identyfikację i ściganie sprawców.

Światowy sojusz: większe zaangażowanie na rzecz lepszych wyników

Podczas środowej konferencji inauguracyjnej państwa uczestniczące w sojuszu zobowiążą się do realizacji szeregu celów politycznych, mianowicie:

– zwiększenia wysiłków na rzecz identyfikowania ofiar i zapewnienia im koniecznej pomocy, wsparcia i ochrony;
– zintensyfikowania wysiłków na rzecz śledzenia występujących w internecie przypadków wykorzystywania seksualnego dzieci oraz sprawniejszej identyfikacji i skuteczniejszego ścigania sprawców;
– podniesienia świadomości dzieci o istniejących w internecie zagrożeniach, w tym o produkcji własnej zdjęć oraz o metodach „uwodzenia” stosowanych przez pedofilów;
– zmniejszenia dostępności materiałów internetowych stanowiących pornografię dziecięcą oraz zapobiegania ponownej wiktymizacji dzieci.

Każde państwo wybierze następnie odpowiednie działania, które podejmie na szczeblu krajowym, aby osiągnąć te cele i będzie składało regularne sprawozdania w tym zakresie.