Kary dla karteli

Przedsiębiorstwa te ustalały ceny i dzieliły się nabywcami sztywnych tacek z pianki polistyrenowej lub polipropylenu, co narusza unijne zasady ochrony konkurencji. Sztywne tacki z pianki polistyrenowej i polipropylenu są wykorzystywane do pakowania produktów, takich jak ser, mięso, ryby lub ciasta, sprzedawanych w sklepach lub supermarketach. Przedsiębiorstwo Linpac zostało całkowicie zwolnione z grzywny na podstawie obwieszczenia Komisji z 2006 r. w sprawie łagodzenia kar, gdyż to właśnie ono poinformowało Komisję o istnieniu tych karteli.

Komisarz Margrethe Vestager, odpowiedzialna za politykę konkurencji, stwierdziła: – Działalność tych karteli dotknęła miliony konsumentów kupujących żywność dla siebie i swoich rodzin. Zainteresowane przedsiębiorstwa podzieliły między siebie detaliczny rynek opakowań żywności oraz uzgadniały ceny, zamiast konkurować, wykorzystując swoje mocne strony. Kartele szkodzą całej naszej gospodarce, ponieważ ceny są wówczas ustalane przez przedsiębiorstwa, a nie rynek. Taka sytuacja eliminuje motywację do wprowadzania innowacji i nie będzie tolerowana.

Postępowanie prowadzone przez Komisję ujawniło istnienie pięciu odrębnych karteli na rynku sprzedaży detalicznej opakowań żywności w znacznej części terytorium Europejskiego Obszaru Gospodarczego (EOG), mianowicie:
◾na rynkach tacek z pianki polistyrenowej i sztywnych tacek z polipropylenu w Europie Północno-Zachodniej („EPZ”). Dotyczy to Belgii, Danii, Finlandii, Niemiec, Luksemburga, Holandii, Norwegii i Szwecji. Praktyka ta miała miejsce od czerwca 2002 r. do października 2007 r.;
◾na rynku tacek z pianki polistyrenowej w Europie Środkowej i Wschodniej („EŚW”). Rynek ten obejmuje Czechy, Węgry, Polskę i Słowację. Praktyka ta miała miejsce od listopada 2004 r. do września 2007 r.;
◾na rynku tacek z pianki polistyrenowej w Europie Południowo-Zachodniej („EPoZ”). Dotyczy to Portugalii i Hiszpanii. Praktyka ta miała miejsce od marca 2000 r. do lutego 2008 r.;

◾na rynku tacek z pianki polistyrenowej we Francji. Praktyka ta miała miejsce od września 2004 r. do listopada 2005 r.;
◾na rynku tacek z pianki polistyrenowej we Włoszech. Praktyka ta miała miejsce od czerwca 2002 r. do grudnia 2007 r.

Od początku XXI wieku dziesięć przedmiotowych przedsiębiorstw ustalało ceny, dzieliło się klientami i rynkami, brało udział w zmowie przetargowej oraz wymieniało się szczególnie chronionymi informacjami handlowymi w okresach wynoszących od nieco ponad roku do prawie ośmiu lat i przy uwzględnieniu pewnych różnic pomiędzy kartelami.

Każdy z karteli funkcjonował w ramach spotkań wielostronnych i dwustronnych, z reguły odbywających się za kulisami oficjalnych spotkań branżowych. Bezpośrednie spotkania były uzupełniane licznymi wiadomościami e-mail i rozmowami telefonicznymi. Uczestnicy niektórych karteli określali te nielegalne kontakty jako „klub” lub „mafię”.

Kontekst

Art. 101 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) i art. 53 Porozumienia EOG zakazują karteli i innych praktyk ograniczających konkurencję.

Komisja wszczęła postępowanie, przeprowadzając niezapowiedziane kontrole w czerwcu 2008 r. Komisja wydała pisemne zgłoszenie zastrzeżeń we wrześniu 2012 r., a w czerwcu 2013 r. odbyło się złożenie ustnych wyjaśnień na spotkaniu wyjaśniającym.

Po rozwiązaniu kwestii związanych z poufnością szczegółowe informacje na temat omawianej sprawy zostaną udostępnione pod nr sprawy 39563 w ogólnodostępnym rejestrze spraw na stronie internetowej Komisji dotyczącej konkurencji. Dodatkowe informacje na temat działań Komisji skierowanych przeciwko kartelom znajdują się na jej stronie internetowej poświęconej kartelom.

Roszczenie o odszkodowanie

Każda osoba czy firma ponosząca skutki wyżej przedstawionego zachowania antykonkurencyjnego może wnieść sprawę do sądów w państwach członkowskich i ubiegać się o odszkodowanie. Zarówno orzecznictwo Trybunału, jak i rozporządzenie Rady o ochronie konkurencji nr 1/2003 potwierdzają, że w sprawach prowadzonych przed sądami krajowymi decyzja Komisji jest wiążącym dowodem tego, że takie zachowanie miało miejsce i było nielegalne. Mimo że Komisja nałożyła grzywnę na wyżej wymienione przedsiębiorstwa, istnieje możliwość uzyskania odszkodowania, którego wysokość nie jest ograniczona z tytułu grzywny nałożonej przez Komisję.

Dyrektywa w sprawie dochodzenia roszczeń odszkodowawczych z tytułu naruszenia prawa konkurencji, którą państwa członkowskie muszą wdrożyć do swoich systemów prawnych do dnia 27 grudnia 2016 r., ułatwia podmiotom poszkodowanym na skutek praktyk antykonkurencyjnych uzyskanie odszkodowania. Więcej informacji na temat roszczeń o odszkodowanie na skutek naruszenia prawa konkurencji, w tym praktyczny przewodnik dotyczący określenia wartości szkody wynikłej z tego naruszenia, znajduje się tutaj.