Jak pomóc branży filmowej?
Od przyjęcia aktualnego komunikatu Komisji w sprawie kinematografii minęło 10 lat. Podstawą konsultacji jest dokument opublikowany przez Komisję w celu zidentyfikowania dziedzin, w których niezbędne są dalsze refleksje, jak np. przyciąganie dużych produkcji filmowych dzięki pomocy państwa i wspieranie form działalności innych niż produkcja filmowa. Komisja zaprasza zainteresowane strony do zgłaszania swoich uwag do dnia 30 września 2011 r.
Wiceprzewodniczący Komisji Joaquín Almunia, odpowiedzialny za politykę konkurencji, stwierdził: „Przed sformułowaniem przyszłych zasad pomocy państwa dla tego ważnego sektora chciałbym wraz z moimi kolegami zebrać opinie na temat tego, jaki powinien być wspólny europejski cel takiego wsparcia. Przykładowo, czy prześciganie się w udzielaniu dotacji w celu przyciągnięcia wielkich amerykańskich produkcji szkodzi skuteczności pomocy udzielanej mniejszym europejskim produkcjom filmowym? Czy zakres stosowania naszych reguł powinien wykraczać poza samą zachętę do produkcji coraz większej liczby filmów? Czy konieczne jest wsparcie dla filmowców, by zachęcać ich do badania możliwości, jakie daje rewolucja cyfrowa? Tylko wówczas, gdy będziemy mieli jasny pogląd na te zagadnienia, będziemy mogli rozpocząć opracowywanie odpowiednich zasad regulujących pomoc państwa.”

Przedmiotem konsultacji będą m.in. następujące kwestie:

  • współzawodnictwo pomiędzy niektórymi państwami członkowskimi w celu wykorzystania pomocy państwa do przyciągania inwestycji zagranicznych ze strony dużych, w większości amerykańskich, firm zajmujących się produkcją filmową;
  • wspieranie form działalności innych niż produkcja filmowa i telewizyjna (takich jak dystrybucja filmów i projekcja cyfrowa);
  • obowiązek terytorialnego wykorzystania środków przewidzianych w programach wsparcia dla branży filmowej;
  • pytanie, czy szczegółowe zasady przyznawania pomocy państwa na wsparcie sektora audiowizualnego mogą lub powinny zostać dostosowane do nowych technologii, nowych kreatywnych koncepcji i zmieniających się zachowań konsumentów.

Szacuje się, że państwa członkowskie UE przekazują rocznie 2,3 mld EUR na wsparcie branży filmowej: 1,3 mld EUR w postaci dotacji i pożyczek uprzywilejowanych oraz 1 mld EUR w postaci zachęt podatkowych. Około 80% tej kwoty przeznacza się na produkcję filmową. Większą część tego wsparcia finansowego udziela się w takich państwach, jak: Francja, Zjednoczone Królestwo, Niemcy, Włochy i Hiszpania.

Jeszcze przed rozpoczęciem konsultacji Komisja przedłużyła w styczniu 2009 r. ważność obowiązujących kryteriów oceny pomocy państwa (IP/09/138) do 31 grudnia 2012 r. Obecnie Komisja dokonuje oceny wsparcia udzielanego na produkcje filmowe na podstawie zasad pomocy państwa określonych w komunikacie dotyczącym kinematografii z 2001 r. (IP/09/1326). Jeśli chodzi o inne rodzaje wsparcia dla sektora filmowego, Komisja opiera się często w swojej ocenie na zasadach określonych w komunikacie dotyczącym kinematografii, oceniając środki pomocy według art. 107 ust. 3 lit. d) Traktatu o funkcjonowaniu UE, który zezwala na udzielanie pomocy na przedsięwzięcia o charakterze kulturalnym.

Zob. Memo/11/428 odnośnie do pytań i odpowiedzi dotyczących zainicjowanego przeglądu.
Dokument konsultacyjny i inne informacje dotyczące konsultacji społecznych są opublikowane na stronie internetowej http://ec.europa.eu/competition/consultations/2011_state_aid_films/index_en.html

Uwagi należy przesyłać do 30 września 2011 r. na adres: Stateaidgreffe@ec.europa.eu
Kontekst
W aktualnym komunikacie dotyczącym kinematografii (zob. IP/01/1326) określone są następujące kryteria, przy spełnieniu których pomoc państwa w tej dziedzinie nie jest objęta ogólnym zakazem określonym w Traktacie, lecz wchodzi w zakres wyjątkowego uregulowania dotyczącego kultury:

  • pomoc musi być zgodna z przepisami Traktatu (tzn. nie może zakłócać rynku wewnętrznego);
  • pomoc musi być przeznaczona na produkt mający charakter kulturalny. Każde państwo członkowskie musi zadbać o to, by dofinansowana produkcja miała wartość kulturalną zgodnie z weryfikowalnymi kryteriami krajowymi (przy zastosowaniu zasady pomocniczości);
  • producent musi mieć możliwość wydatkowania co najmniej 20 % budżetu w innych państwach członkowskich bez doznania zmniejszenia pomocy przyznanej w ramach programu;
  • intensywność pomocy nie może w zasadzie przekraczać 50% budżetu produkcji, z wyjątkiem produkcji trudnych i niskobudżetowych;
  • pomoc nie może zawierać żadnych dodatków na szczególne działania związane z twórczością filmową (np. postprodukcja).