Dzieci pod ochroną
Przybywanie małoletnich pozbawionych opieki z państw trzecich do UE nie jest zjawiskiem przejściowym, lecz długofalową cechą przepływów migracyjnych do UE. W 2011 r. we wszystkich 27 państwach członkowskich UE małoletni bez opieki złożyli 12 225 wniosków o azyl.

Jest to liczba porównywalna z poziomem z lat poprzednich i jest mało prawdopodobne, by w nadchodzących latach się ona zmieniła. Zgodnie z danymi szacunkowymi przekazanymi przez niektóre państwa członkowskie o wiele większa liczba dzieci bez opieki przybywa do Europy poprzez nielegalne kanały migracji.

Włochy poinformowały, że na dzień 31 grudnia 2011 r. na ich terytorium przebywało 5 959 małoletnich pozbawionych opieki, Francja oszacowała tę liczbę na 6 000, w Hiszpanii zagregowane dane za okres 2008-2011 wskazywały na ponad 5 500, w Belgii natomiast wartość ta sięgnęła 4 000.

Małoletni przybywający bez opieki do naszych granic należą do najsłabszych i najbardziej podatnych na zagrożenia członków naszego społeczeństwa. Chociaż obiecujące jest to, że polityki unijne przyczyniły się do poprawy warunków i ochrony dzieci, stoją przed nami dalsze wyzwania. Musimy usprawnić nasze procedury, aby zagwarantować, że dzieci te są godnie przyjmowane na naszych granicach. Wymaga to lepszej współpracy i wymiany informacji między państwami UE – uzasadnia Cecilia Malmström, komisarz UE do spraw wewnętrznych.

W celu zwiększenia ochrony małoletnich pozbawionych opieki wjeżdżających do UE i w oparciu o poszanowanie praw dziecka Komisja przyjęła w 2010 r. plan działania, który przyczynił się do zwrócenia baczniejszej uwagi na problem małoletnich pozbawionych opieki, przybywających do Europy: każda decyzja mająca wpływ na przyszłość małoletnich musi być podjęta z uwzględnieniem najlepszego interesu dziecka, niezależnie od jego statusu migracyjnego.

W dniu dzisiejszym Komisja przyjęła śródokresowe sprawozdanie w sprawie realizacji planu działania dotyczącego małoletnich bez opieki (2010–2014). W sprawozdaniu tym podsumowuje się poczynione postępy i wskazuje obszary, które wymagają większej uwagi i ukierunkowanych działań w ciągu najbliższych dwóch lat.