Dyrektywa w sprawie naprawy towarów

Promowanie napraw przyczynia się do zrównoważonej konsumpcji.Główne elementy dyrektywy

Dyrektywa w sprawie wspólnych zasad promujących naprawę towarów została przyjęta 13 czerwca 2024 r. i weszła w życie 30 lipca 2024 r. Państwa członkowskie muszą dokonać jej transpozycji do przepisów krajowych i zacząć ją stosować od 31 lipca 2026 r  .

Ten instrument ma na celu promowanie bardziej zrównoważonej konsumpcji poprzez zwiększenie napraw i ponownego użycia towarów zarówno w ramach, jak i poza gwarancją prawną. Realizuje priorytet Komisji dotyczący zielonej transformacji, w szczególności  Europejskiego Zielonego Ładu .

Dyrektywa jest jednym z kilku aktów prawnych, których wspólnym celem jest wydłużenie okresu użytkowania produktów konsumenckich. Uzupełnia ona działania Unii w ramach ekoprojektu na mocy dyrektywy ekoprojektowej  , która ma zostać zastąpiona  rozporządzeniem w sprawie ekoprojektu dla zrównoważonych produktów . Środki ekoprojektu promują możliwość naprawy produktów poprzez ustalenie wymogów dotyczących między innymi projektu produktu i dostępności części zamiennych. Niniejsza dyrektywa uzupełnia również  dyrektywę UE/2024/825 w sprawie wzmocnienia pozycji konsumentów w zielonej transformacji , której celem jest zapewnienie konsumentom lepszych informacji na temat trwałości i możliwości naprawy towarów w punkcie sprzedaży.

Główne elementy dyrektywy

Dyrektywa ma na celu zachęcenie konsumentów do dłuższego korzystania z towarów, zapobiegając w ten sposób przedwczesnemu pozbywaniu się towarów nadających się do naprawy. Ustanawia szereg środków promujących naprawy:

Obowiązek naprawy

Producenci produktów (np. lodówek lub smartfonów), które podlegają wymogom dotyczącym możliwości naprawy w prawie UE i są wymienione w załączniku II do dyrektywy, będą musieli naprawiać te produkty w rozsądnym czasie i za rozsądną cenę. Takie wymogi dotyczące możliwości naprawy są określone w przepisach dotyczących konkretnych produktów, głównie wdrażających dyrektywę  w sprawie ekoprojektu i  rozporządzenie w sprawie ekoprojektu dla zrównoważonych produktów, o których mowa wcześniej. Załącznik II do dyrektywy zawiera listę produktów, do których stosuje się ten obowiązek. Ponadto producentom będzie zabronione stosowanie klauzul umownych, technik sprzętowych lub programowych, które utrudniają naprawę towarów wymienionych w załączniku II, chyba że jest to uzasadnione uzasadnionymi i obiektywnymi czynnikami. Będą oni również zobowiązani do zapewnienia dostępu do części zamiennych po rozsądnych cenach.

Producenci są zobowiązani do udostępniania konsumentom informacji o swoich usługach naprawczych w łatwo dostępny sposób. Może to być zrobione na przykład na ich stronie internetowej lub w instrukcjach obsługi. Ponadto muszą informować konsumentów na stronie internetowej z bezpłatnym dostępem o orientacyjnych cenach pobieranych za typowe naprawy. Obowiązki te uzupełniają przepisy dotyczące konkretnych produktów, które wymagają od producentów udostępniania na stronach internetowych informacji o częściach zamiennych i ich orientacyjnych cenach dla konkretnych produktów. 

Europejska Platforma Internetowa do napraw

Konsumenci będą mogli łatwiej znaleźć warsztaty naprawcze za pośrednictwem nowej internetowej Europejskiej Platformy Naprawczej, która zostanie utworzona jako rozszerzenie portalu „ Twoja Europa ”. Podczas gdy Komisja będzie odpowiedzialna za utworzenie infrastruktury informatycznej dla tej platformy, Państwa Członkowskie będą ustalać warunki i zarządzać rejestracją warsztatów naprawczych działających na ich terytorium. Przewiduje się, że platforma zacznie działać w 2027 r.

Przedłużenie gwarancji prawnej po naprawie

Dyrektywa zmieniła również obowiązującą  dyrektywę w sprawie sprzedaży towarów (UE) 2019/771 . Zmiana zapewnia konsumentom dodatkowy rok gwarancji prawnej, jeśli zdecydują się naprawić produkt zamiast go wymienić na podstawie gwarancji prawnej. 

Krajowe środki promujące naprawy

Państwa członkowskie będą musiały podjąć co najmniej jeden środek promujący naprawy na swoim terytorium. Może to obejmować zarówno środki finansowe, jak i niefinansowe, takie jak kampanie informacyjne, bony naprawcze, szkolenia w zakresie umiejętności naprawczych.

Europejski formularz informacyjny dotyczący naprawy

Firmy naprawiające będą mogły oferować konsumentom informacje o swoich usługach naprawczych za pośrednictwem ujednoliconego Europejskiego Formularza Informacji o Naprawach. Umożliwi on konsumentom łatwiejsze porównywanie różnych ofert napraw. Gdy firma naprawiająca zdecyduje się na udostępnienie Formularza, warunki naprawy w nim określone muszą pozostać ważne przez 30 dni.

Jakie są następne kroki?

Komisja będzie współpracować z państwami członkowskimi nad opracowaniem europejskiej platformy internetowej i coroczną aktualizacją wykazu produktów wymienionych w załączniku II, do których stosuje się obowiązek naprawy.

Więcej informacji na stronie: https://commission.europa.eu/law/law-topic/consumer-protection-law/consumer-contract-law/directive-repair-goods_en