Rozszerzenie: czas na Albanię

Ze względu na decyzję rządu Islandii o wstrzymaniu negocjacji akcesyjnych uproszczone sprawozdanie dotyczące Islandii obejmuje obecny stan dostosowania jej prawa krajowego do prawa UE.

Prezentując tegoroczny pakiet „rozszerzenie”, komisarz Štefan Füle stwierdził:Rozszerzenie to ciągły proces, który pomimo kryzysu gospodarczego jest dobrą strategią, bowiem stanowi część rozwiązania istniejących problemów. Rozszerzenie jest nadal jedną z najskuteczniejszych polityk UE. Ponieważ obejmuje ono w pierwszym rzędzie „podstawowe kwestie” – takie jak walka z korupcją, należyte zarządzanie gospodarcze, wolność słowa i mediów, prawa człowieka i ochrona mniejszości — wzmacnia tym samym stabilność polityczną i gospodarczą zarówno w krajach aspirujących do członkostwa jak i w całej Unii Europejskiej.

Przyjęta strategia rozszerzenia potwierdza nieustające znaczenie podstaw kopenhaskich kryteriów członkostwa uzgodnionych przez UE 20 lat temu. Należy do nich praworządność, która nadal znajduje się w centrum procesu rozszerzenia. Państwa zainteresowane członkostwem muszą już na początku negocjacji w sprawie przystąpienia zmierzyć się z wyzwaniami takimi jak reforma wymiaru sprawiedliwości oraz walka z przestępczością zorganizowaną i korupcją w celu wykazania trwałych rezultatów.

Światowy kryzys gospodarczy uwydatnił potrzebę poprawy zarządzania gospodarczego i konkurencyjności we wszystkich krajach. Komisja przedstawiła szereg propozycji na rzecz wsparcia tego celu, w tym wprowadzenie strategii krajowych reform gospodarczych i planów działania na rzecz zarządzania finansami publicznymi.

Niedawne wydarzenia w wielu krajach objętych procesem rozszerzenia podkreśliły wagę wzmacniania instytucji i procesów demokratycznych oraz sprzyjania włączeniu społecznemu. Wszystkie kraje Bałkanów Zachodnich i Turcja powinny kontynuować reformy mające na celu zapewnienie, że wolność wyrażania opinii oraz prawa osób należących do mniejszości, w tym Romów, są przestrzegane w praktyce. Potrzebne są bardziej zdecydowane środki w celu ochrony innych wrażliwych grup przed dyskryminacją, w szczególności ze względu na orientację seksualną. Komisja zwiększy znaczenie tych zagadnień w ramach procesu akcesyjnego, w tym poprzez lepsze ukierunkowanie funduszy przedakcesyjnych i zwiększenie pomocy przeznaczonej na wsparcie integracji Romów za pomocą specjalnego instrumentu finansowego.

Kontekst

STATUS POSZCZEGÓLNYCH PAŃSTW

CZARNOGÓRA: kraj kandydujący – złożył wniosek o członkostwo w 2008 r. Negocjacje akcesyjne rozpoczęły się w czerwcu 2012 r. Dwa rozdziały zostały otwarte i tymczasowo zamknięte. Zakończono spotkania w ramach przeglądu zgodności prawa krajowego z prawem wspólnotowym. W czerwcu Czarnogóra przyjęła plany działania dotyczące rozdziałów negocjacyjnych nr 23 (wymiar sprawiedliwości i prawa podstawowe) i 24 (sprawiedliwość, wolność i bezpieczeństwo). Po wydaniu pozytywnej oceny przez Komisję, we wrześniu UE zwróciła się do Czarnogóry z wnioskiem o przedstawienie stanowisk negocjacyjnych dotyczących tych rozdziałów. Czarnogóra przedłożyła swoje stanowiska negocjacyjne na początku października.

SERBIA: kraj kandydujący ─ złożył wniosek o członkostwo w 2009 r. i w marcu 2012 r. otrzymała status państwa kandydującego. W marcu 2011 r. zainicjowano dialog pomiędzy Prisztiną i Belgradem, prowadzony z pomocą UE. Pierwsza umowa w sprawie zasad dotyczących normalizacji stosunków została zawarta z Kosowem w kwietniu 2013 r. Zwiększyło się również tempo reform w Serbii. W czerwcu 2013 r. Rada Europejska podjęła decyzję dotyczącą otwarcia negocjacji w sprawie przystąpienia. Pierwsza konferencja międzyrządowa w sprawie negocjacji akcesyjnych Serbii odbędzie się najpóźniej w styczniu 2014 r. po przyjęciu przez Radę ram negocjacyjnych, zaproponowanych przez Komisję w lipcu 2013 r. W międzyczasie, we wrześniu 2013 r., rozpoczęto przegląd zgodności prawa krajowego z prawem wspólnotowym. Układ o stabilizacji i stowarzyszeniu wszedł w życie w dniu 1 września.

BYŁA JUGOSŁOWIAŃSKA REPUBLIKA MACEDONII: kraj kandydujący – złożył wniosek o członkostwo w 2004 r. Państwo to w dalszym ciągu spełnia w sposób zadowalający kryteria polityczne. Kryzys polityczny trwający od końca zeszłego roku wskazuje na potrzebę rozwoju bardziej konstruktywnej i sprzyjającej włączeniu społecznemu polityki. Dialog na wysokim szczeblu w sprawie przystąpienia przyczynił się do większego skupienia się na reformach związanych z przystąpieniem do UE i na ich wdrażaniu. Należy zwrócić większą uwagę na skuteczną realizację reform poprzez zajęcie się kwestiami związanymi z wolnością słowa i zwiększenie niezależności i uprawnień sądów. Przez pięć lat z rzędu Komisja zalecała rozpoczęcie negocjacji akcesyjnych. Rada jednak nie podjęła jeszcze decyzji w tej sprawie. Komisja uważa, że pozytywna decyzja w sprawie rozpoczęcia negocjacji akcesyjnych pomogłaby również rozwiązać kwestię nazwy kraju oraz przyczyniłaby się do poprawy stosunków dobrosąsiedzkich.

ALBANIA: potencjalny kraj kandydujący ─ złożył wniosek o członkostwo w 2009 r. Wybory parlamentarne w czerwcu zasadniczo zostały przeprowadzone w odpowiedni sposób. Albania przyjęła szereg ważnych instrumentów prawnych, w tym przepisy spełniające niezbędne wymogi dla nadania jej statusu kraju kandydującego, a także kontynuowała starania na rzecz walki z korupcją i przestępczością zorganizowaną. W związku z powyższym Komisja [zaleca przyznanie Albanii statusu kraju kandydującego, przy założeniu, że Albania w dalszym ciągu będzie podejmowała działania w walce z przestępczością zorganizowaną i korupcją]. Zanim Komisja będzie mogła zalecić rozpoczęcie negocjacji akcesyjnych, Albania będzie musiała zintensyfikować reformy w kluczowych obszarach priorytetowych, w szczególności w zakresie praworządności.

BOŚNIA I HERCEGOWINA: potencjalny kraj kandydujący z perspektywami europejskimi, podobnie jak pozostałe państwa Bałkanów Zachodnich. Zainicjowanie dialogu na wysokim szczeblu z Bośnią i Hercegowiną w zeszłym roku było pozytywnym wydarzeniem, ale efekty osiągnięte przez przywódców Bośni i Hercegowiny są poniżej oczekiwań. Stosunki z UE znajdują się w martwym punkcie, niezbędne jest podjęcie znaczących starań w celu spełnienia warunków umożliwiających wejście w życie układu o stabilizacji i stowarzyszeniu oraz wiarygodnego wniosku o członkostwo.

KOSOWO: potencjalny kraj kandydujący z perspektywami europejskimi, podobnie jak pozostałe państwa Bałkanów Zachodnich. W marcu 2011 r. zainicjowano dialog pomiędzy Prisztiną i Belgradem, prowadzony z pomocą UE. Pierwsza umowa w sprawie zasad dotyczących normalizacji stosunków została podpisana z Serbią w kwietniu 2013 r. W czerwcu 2013 r. Rada upoważniła Komisję do rozpoczęcia negocjacji w sprawie układu o stabilizacji i stowarzyszeniu z Kosowem. Negocjacje wkrótce się rozpoczną.

TURCJA: kraj kandydujący – złożył wniosek o członkostwo w 1987 r. Negocjacje akcesyjne rozpoczęły się w październiku 2005 r. Otwarto 13 rozdziałów negocjacyjnych, z których jeden tymczasowo zamknięto. W czerwcu 2013 r. Rada wyraziła zgodę na otwarcie negocjacji w sprawie rozdziału 22 w obszarze polityki regionalnej i koordynacji instrumentów strukturalnych, z zastrzeżeniem zatwierdzenia wspólnego stanowiska przez Radę do Spraw Ogólnych po przedstawieniu przez Komisję rocznego sprawozdania z postępów. Komisja podkreśla znaczenie, jakie dla UE stanowi zwiększenie zaangażowania w Turcji, tak aby pozostało ono punktem odniesienia dla reform w tym kraju.

ISLANDIA:
kraj kandydujący ─ złożył wniosek o członkostwo w 2009 r. Negocjacje akcesyjne rozpoczęły się w czerwcu 2010 r. i zostały wstrzymane przez Islandię w maju 2013 r. 27 rozdziałów zostało otwartych, a 11 spośród nich zostało tymczasowo zamkniętych. Islandia jest członkiem EOG oraz strefy Schengen i duża część jej prawodawstwa jest już zgodna z prawodawstwem UE.


źródło i więcej informacji:
Link